13.07.2024
13 ліпеня, у сталіцы прайшоў завяршальны дзень Рэспубліканскага веласіпеднага прабегу, прысвечанага 80-годдзю вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў і 40-годдзю ўстанаўлення Сабора Беларускіх Святых. Па даручэнні Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь падтрымку ў правядзенні велапрабегу аказалі Міністэрства спорту і турызму, Апарат Упаўнаважанага па справах рэлігій і нацыянальнасцей, Мінскі гарадскі і абласныя выканаўчыя камітэты. Старт велапрабегу быў дадзены 8 ліпеня 2024 года ў Брэсцкай крэпасці. Удзельнікі наведалі памятныя мясціны Вялікай Айчыннай вайны ў больш як 40 населеных пунктах, ушанавалі памяць воінаў і мірнага насельніцтва, якія змагаліся за родную зямлю і наша мірнае неба, хвілінай маўчання. Усклалі кветкі, малітоўна згадалі воінаў-вызваліцеляў і запыталі заступніцтва святых падзвіжнікаў нашых земляў. Сёння ж, у заключны дзень, усе ахвочыя змаглі далучыцца да ўдзельнікаў велапрабегу. Дзень пачаўся з мітынгаў, праведзеных ля мемарыялаў, прысвечаных подзвігу воінаў-вызваліцеляў, размешчаных у розных частках Мінска. У кожнай вобласці было сваё месца збору. Так, прадстаўнікі Міншчыны стартавалі ад мемарыяла "Памяць", гродзенцы — ад "Шталаг 352", гамяльчане збіраліся ля мемарыяла "Благоўшчына", магіляўчане — ля мемарыяльнага комплексу Трасцянец, а віцябляне — ля помніка Беларусь партызанская. Менчукі пракладалі маршрут ад стэлы «Менск - горад-герой». Юнона Сулімчык з Фрунзенскага ФАЦ свой велапрабег прысвяціла свайму прадзеду Міхасю Іванавічу Сухамлінаву, які прайшоў усю вайну, а пасля вызвалення Клайпеды стаў яе камендантам. Дзяўчына нарадзілася ў Калінінградзе і памятае той час, калі і там праходзілі парады і шэсці. Але потым усё неяк пацішэла. І вельмі радая, што ў Беларусі, у якой яна жыве ўжо больш за 20 гадоў, так свята памятаюць і шануюць тых, хто заваяваў мір і свабоду: — Які прыклад падрастаючаму пакаленню! Нельга забываць, што ваявалі, і трэба ганарыцца, што перамаглі. Сёння нас усімі сіламі спрабуюць раз'яднаць. Без адзінай ідэі кожны з нас - сам па сабе. Агульная ж справа, а тым больш такая святая і светлая, як Вялікая Перамога, робіць нас мацнейшымі і больш згуртаванымі. Далучылася да велапрабегу і каманда з БНТУ. Валянцін Раманоўскі ўвогуле не растаецца з роварам — нават на працу на ім ездзіць. Яго дзеда, афіцэра Анатоля Маркавіча Ісьянава, вайна заспела на Халхін-Голе, а перамогу ён сустрэў у Кёнігсбергу.
Адкрыў урачыстасць насатяцель парафіі ў гонар Усіх Святых у г. Мінску, старшыня Сінадальнага аддзела Беларускай праваслаўнай царквы па супрацоўніцтве са свецкімі ўстановамі адукацыі протаіерэй Фёдар Поўны: — Мы стартуем у гэтым знакавым не толькі для мінчан, але і ўсёй краіны месцы — ля стэлы «Мінск - горад-герой». Гэтае званне гораду было прысвоена 50 гадоў таму - 26 чэрвеня 1974 года. Гераічна дух нашага народа быў выхаваны дзясяткамі і сотнямі пакаленняў, якія перажылі велізарную колькасць войн. Дух фармавала вернасць Хрысту і веры продкаў. Веру ж на нашых землях даводзілася адстойваць не толькі захаваннем традыцый і малітвай Госпаду, але і аддаючы жыццё за Хрыста, за блізкіх сваіх, добраахвотна выракаючы сябе на шлях нягод і выпрабаванняў. Аб гераічным і нязломным духу нашага народа сведчыць Сабор Святых, якія ўнеслі свой духоўны подзвіг у вернасць зямной Айчыне і праваслаўю. У падзяку за свабоду і мір на нашай зямлі прагучала малітва ў памяць аб «правадырах і ваярах за веру і айчыну на полі лаянцы жыццё сваё якія паклалі, ад ран і глада якія сканалі, у запаленні і горкіх працах нявінна закатаваных і забітых і ўсіх Перамогі дзеля папрацаваўшых» і да падножжа манумента былі ўскладзены кветкі. Максім Варапай, начальнік галоўнага ўпраўлення спорту і турызму Мінгарвыканкама, лічыць вельмі сімвалічным, што ўдзельнікі велапрабегу сабраліся менавіта ля стэлы. Гэта свайго роду падзяка продкам за мірнае неба. Намеснік начальніка ўпраўлення ідэалагічнай працы, культуры і па справах моладзі адміністрацыі Цэнтральнага раёна горада Мінска Іна Ахраменка кажучы пра вайну, паходзіць слязу: — Мір, стабільнасць і незалежнасць… Гэтыя словы трывала ўвайшлі ў прытомнасць беларускага народа. Сталі галоўнымі ідэаламі нашага развіцця. Наш абавязак - захаваць памяць і гістарычную праўду перад нашчадкамі аб Перамозе, подзвігу народа і злачынствах фашызму ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Нагадаць кожнаму якім коштам заваяваны мір. Пакуль мы памятаем - мы жывем: жыве народ, жыве краіна. Пасля ўрачыстых мерапрыемстваў удзельнікі велапрабегу (прычым, з усіх месцаў старту) накіраваліся ў адзіную кропку збору - да Нацыянальнага мемарыяльнага комплексу «Храм-помнік у гонар Усіх Святых і ў памяць аб ахвярах, якія паслужылі ў выратаванні Айчыны нашай» дзе адбыліся ўрачыстая сустрэча, мітынг, экскурсія і малебен, які ўзначаліў Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі, Мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Веніямін. Звяртаючыся да прысутных, Яго Высокапраасвяшчэнства адзначыў, што правядзенне такога мерапрыемства - гэта даніна памяці аб вялікім подзвігу абаронцаў нашай Айчыны, аб тых многіх нявінных суайчынніках, якія былі закатаваны.
Па матэрыялах
Sb.by
church.by/news/
